Je komt het regelmatig in de praktijk tegen. Een onderdeel zit na jarenlang dienst te hebben gedaan moervast. Vaak komt dit door corrosie of “vastvreten”. Normale technieken om het onderdeel los krijgen schieten te kort. De poten van de poelietrekker buigen  om, de ringsleutel breekt (vooral bij hobbykwaliteit) of het onderdeel zelf breekt af.

Natuurlijk kennen we allemaal het wondermiddel kruipolie. Toch is dit middel niet altijd in staat het probleem op te lossen. Ten einde raad wordt dan gegrepen naar een autogene lasbrander om het object maar even los te branden (rood gloeiend stoken).

Het gebruik van hitte om een onderdeel lost te krijgen staat gelijk aan het destructief bewerken van dat onderdeel met een grote voorhamer!

Waarom is dit nu zo slecht?
Alle technische materialen hebben hun mechanische, chemische en technologische eigenschappen verkregen door uitgekiende keuze van de chemische samenstelling en fabricagemethode. Onderdeel van de fabricagemethode is vaak een warmtebehandeling al dan niet in combinatie met een mechanische behandeling.

Nagenoeg Ieder ingrijpen in het materiaal waarbij warmte gemoeid is resulteert in het merendeel van de gevallen in de totale vernietiging van de aanwezige en gewenste eigenschappen.

Hoe ver kan je gaan?
Deze vraag is niet eenvoudig te beantwoorden en is volledig afhankelijk van de materiaalsoort en op welke wijze het product tot stand is gekomen. In onderstaande info zijn enkele voorbeelden gegeven van het effect door verwarming

Koolstofstaal (o.a. carrosserie)
Tot 200^oC geen merkbare verandering; daarboven wordt het materiaal steeds zachter en krijg je sneller deukjes.

Gereedschapstaal, tandwielen, verenstaal
Kortstondig tot 250 ^oC weinig problemen. Bij toenemende temperatuur gaat het materiaal verouderen, wordt minder sterk, brosser en verliest zijn slijtvastheid.

Aluminiumlegeringen
Het smeltpunt van Aluminium is ongeveer 660^oC. Materiaal op kamertemperatuur zit dus naar verhouding al dicht tegen de smelttemperatuur aan. Verhitten boven 150^oC moet worden vermeden.

Lassen is een destructief proces!

Zoals beschreven is het verhitten van een metaal meestal nadelig voor de eigenschappen. Bij het lassen wordt bewust hitte ingebracht om de verbinding tot stand te brengen. Veel mensen realiseren zich niet dat de warmte die bij het lassen wordt ingebracht ook een negatief effect heeft op de eigenschappen.

Een klassiek voorbeeld van het verzieken van de eigenschappen is als hoogwaardige staalsoorten zonder voorzorgsmaatregelen worden gelast. In negen van de tien gevallen treedt er onmiddellijk dan wel in een later stadium scheurvorming op.

Ook hier geldt: bezint eer gij begint.